پوریا خدیش سرپرست این هیات کاوش با اعلام این خبر شناخت چگونگی وضعیت تپه و شناسایی توالی دوره های مختلف فرهنگی در این محوطه را از جمله اهداف این فصل کاوش ذکر کرد.
به گفته وی شناخت دوره های سپیده دم تاریخ ایران و دوره های تاریخی نهفته در این منطقه می توانند اطلاعات مهمی در زمینه معماری، دین ، مذهب ، موقعیت اجتماعی، شرایط اقتصادی و معیشتی مردم و احتمالا وضعیت سیاسی ارائه نماید.
خدیش وجود آب فراوان و قرارگیری اثر در مدخل تنگه ای واقع در مسیر راهی باستانی و با ارزش را موقعیت خاص و استراتژیک این تپه به لحاظ استقرارهای معمولی و یا نظامی وسیاسی برشمرد.
سرپرست هیات کاوش تپه باستانی توبره ریز در خصوص قدمت این تپه گفت: نتایج بررسی های سطحی حاکی از استقرارهای دوره آهن و پارت است که با توجه به کشف دو نمونه سفال ،احتمالا این تپه در عصر برنز نیز مسکونی بوده است.
وی با مقایسه آثار دوره آهن این تپه با سایر محوطه های عصر آهن منطقه گفت: سفالهای مربوط به این دوره در محوطه های سرخدم لکی و سرخدم لری با سفالهای سایر محوطه های مربوط به عصر آهن به ویژه غرب کشور دارای تفاوت هایی است و اختصاصات محلی و بومی در آن به خوبی قابل مشاهده است، در حالی که سفال های دوره آهن و پارت تپه توبره ریز دارای اختصاصات و شاخص های ویژه سایر نقاط حوزه غرب ایران است که یافتن دلایل این اختلاف از جمله اهدافی است که از سوی هیات دنبال خواهد شد.
سرپرست هیات کاوش همچنین با اشاره به دیواره بزرگ از جنس لاشه سنگ با ملاط ساروج نزدیک راس تپه که بر اثر فرسایش و تاثیر عوامل جوی از دل خاک پدیدار شده اظهار داشت: احتمالا این دیواره متعلق به یک دژ بزرگ بوده است که با ادامه کاوش کاربری قطعی آن مشخص خواهد شد.
بر اساس این گزارش این تپه در سال 1382 از سوی اداره میراث فرهنگی و گردشگری وقت استان لرستان مورد بررسی قرار گرفته است.
تپه توبره ریز با ابعاد 116 در 176 متر به صورت شمالی جنوبی و ارتفاع 20 متر در مدخل تنگه ای که مسیری چند هزار ساله برای کاروانیان ویژه کوچ عشایر محسوب می شده قرار گرفته است.
با توجه به داده های باستان شناختی تپه توبره ریز که در دوران پارت و ساسانی دارای اهمیت بوده ، از زمان روی کار آمدن اتابکان لر نیز مورد توجه قرار گرفته و در زمان مغول ها از اهمیت نظامی آن کاسته شده است.
نظر شما